در چارچوب برنامه ریزی انجام شده برای آغاز بزرگداشت دهه پنجم پیروزی انقلاب اسلامی ایران با هماهنگی رایزنی فرهنگی سفارت ج اا در آلمان و انستیتو حافظ در محل سالن اصلی مرکز فرهنگی کره جنوبی، واقع در بخش مرکزی شهر، نمایشگاه سه هفته ای «گفتگوی فرهنگی و نوشتاری میان شرق و غرب آسیا» با موضوع صلح و بیداری جهانی شامگاه روز گذشته ۲۵ بهمن ۱۳۹۷ افتتاح گردید.
در این نمایشگاه نخست دکتر کوئن رایزن فرهنگی کره با ابراز خرسندی برای برپایی این برنامه که متاثر از ایده رایزنی فرهنگی سفارت ج اا در آلمان و مشارکت انستیتو حافظ برای صلح و گفتگو بوده و همزمان با جشن های پیروزی انقلاب مردم ایران دریافت شده است، وی به روابط تاریخی دو ملت ایران و کره اشاره نمود و توجه داد که براساس متون کره ای از بیش از یکهزار سال پیش مناسبات گسترده ای را مردم شبه جزیره کره با ایرانیان داشته اند. سپس آقای Dongkook Lee مدیر موزه هنر خوشنویسی سئول با اشاره به حضور استاد Jong-wonKim هنرمند خوشنویس کره ای و همکار ایرانی اش استاد احمد محمدپور و نیز استاد حمید عجمی و خانم نفیسه خانه زر که آثارشان در کنار مجموعه اصلی به نمایش در آمده، به ایراد سخنرانی مبادرت ورزیده اند.
دونگ لوک لی ابتدا تاکید کرد تاریخ در مبارزه بین خودی و غیر خود تعریف میگردد و اغراق نیست اگر گفته شود که در دنیای امروزی در شرق و غرب آسیا، شرایط سیاسی ناشی از ناپایداری های برخی از دولتها میان ساکنان این مناطق جدایی ایجاد نموده و هراس از جنگ و درگیری ناشی از اخبار هسته ای کره شمالی و یا بی ثباتی جهان عرب دو کشور ایران و کره جنوبی را نگران ساخته است. در نگاه او به رغم این امر، هر دو تمدن ایران و کره با تاریخ کهن و میراث پایدار خود قرن‌هاست که کوشیده اند با ابزار خط گفتگویی را در حوزه همسایگان خود پدید آورند. خط برای آنها استفاده از ابزار تازه ای است که می کوشد گفتگو را تبیین نماید امروز در برلین شهری که روزی دیواری میان شرق و غرب آن فاصله ایجاد کرده بود قلم خطاط ایرانی و قلم موی هنرمند کره ای در تماس و دیدار با با یکدیگر نشان می دهند ذهن، دست و زبان چه ارتباطی را برقرار می کنند. آنها نشان خواهند داد دستی که می تواند سلاح برگیرد اگر به خِرد مسلح شود، تفنگ را بر زمین نهاده و قلم را در میان انگشتان خود می فشارد.
مدیر موزه هنر خوشنویسی سئول تاکید نمود، در دنیای امروزی که روباتها لطافت حیات و ظرفیت انسانی را تصرف کرده اند، هنوز خط و اندیشه است که می تواند ما را با هویت انسانی خویش آشتی دهد. نباید فراموش کرد زبان هایی که ظهور کرده اند تا انسان بتواند با یکدیگر ارتباط برقرار کند بی اندازه است. زبان هایی مانند زبان گفتاری و زبان تصویر وجود دارند؛ با این همه، بالاترین سطح زبان، زبان نوشتاری است. زبان نوشتاری به خودی خود یک پایه و اساس از هنرهای تجسمی است. گاه به عنوان یک شعر، به عنوان یک روح در یک گفت و گو اساسی میان بشریت نقش بازی می کند. الفبای فارسی با 32 حرف و هانگول کره با 28 کاراکتر، که در قیاس میان ایندو باید گفت هر دو زبان در خوشنویسی از آهنگ و رقصی خیره کننده الهام گرفته و در مسیر زمان، هر بار بیش از گذشته تعالی پیدا می کنند. آنها سبک ایجاد می کنند و در هم می آمیزند تا تصویری تازه را از تخیل و تفکر خطاط در ارتباط با اشعار و مثل ها ایجاد کنند.
رایزن فرهنگی ایران نیز در زمان سخنرانی خویش به تشریح ایده و انگیزه انجام این مهم پرداخته و نکاتی بترتیب ذیل بیان گردید:
• شاید باورکردنی نباشد برنامه ای که از ماههای پیش درباره آن رایزنی انجام شده بود، در تعیین زمان درست با تقویم فرهنگی روز مهروزی اروپائیان تقارن پیدا کند و چنین رقم خورد که در چنین برنامه ای دو سبک نوشتاری بخواهند تجربه آمیختن، گفتگو، یکی شدن را بیآزمایند.
• ما در برابر کلمات هنرمند کره ای که عبارت «خرسندانه، برای یک سیاح با سینه ای فراخ در شهری که دیوار جدایی میان شرق و غربش برداشته شده است، تجربه ای روی می دهد که آرزویش است: وحدت کره»، برآن شدیم تا با استناد به داستانی مهم در ادبیات فارسی که مولانا بهتر از سایر شعرا آن را توصیف نموده بیتی را مبنا قرار دهیم که پیام بزرگی را از دل قرنها اندیشه به ما می دهد.
• وقتی در حکایت نقاشی چینیان و رومیان، مولانا صیقل دادن دیوار مقابل اثر هنر نقاشان چین را مصداقی برای صیقل و پاکی نهاد و فطرت انسان معرفی می کند و آن را راهی برای یکی شدن و وحدت می شمارد، چنین اندرز می دهد که با خلوص قلب است که انسان از آز، حرص، بخل و کینه رها شده و بمانند دیوار صیقل یافته حکایت مثنوی، تصویر دیگری را بر پیکره خویش می بیند، ما می آموزیم برای یکی شدن، آسیایی و یا انسانی شدن یک راه در پیش داریم دوری از عناصر چهارگانه مصرع دوم بیت مولانا: «لیک صیقل کرده‌اند آن سینه‌ها / پاک از آز و حرص و بخل و کینه‌ها». در حقیقت آنگاه است که دیگر انسانی تاسی نموده بدین آموزه ها در جامة شمالی، جنوبی، شرقی، غربی، فارسی، کره ای و … نخواهد ماند و «انسانی» خواهد شد.
گالری کامل تصاویر را اینجا مشاهده نمایید.