«ما به فلک می رویم عزم تماشا کراست؟»
آنگاه که مرغ جانمان اسیر قفس تنگ حوادث می شود و آن گاه که باز دلمان به سرهنگ قضا، اسیر بومان و شب اندیشان می شود و آن گاه که شاهین جانمان ساعد شاهنشهی را گم می کند،و آنگاه که تنهایی ، تار و پود تن و روانمان را از هم می گسلد تنها ترجمان قرآن ، مثنوی معنوی است که قفس تنگ حوادث را شکافته از اسارت سیاهی ها رهانده ، تا ساعد پادشاه جهان، و وصال حضرت دوست ، بال در بال همراهیمان می کند.
ساعاتی چند با پیر چنگی و چنگ مثنوی به افلاک ، سرزمین پدریمان، باز خواهیم گشت.
به آگاهی دوستداران فرهنگ و ادب فارسی می رساند مرکز فرهنگی حافظ در راستای آشنایی و انس با ادب و عرفان کم نظیر فارسی در نظر دارد روزهای جمعه یک دوره مثنوی خوانی با حضورآقای سلیمی مدرس دانشگاه در کنار شما فرهیختگان فارسی زبان در محل این مرکز برگزار کند.
ساعت و تاریخ برگزاری متعاقباً اعلام می گردد.